WIECZÓR POEZJI PT. ,,WADA SERCA”

7 marca, gdy zegar wybił godzinę 18.00, na scenie Lidzbarskiego Domu Kultury w intymnej
atmosferze dziewczęcej sypialni, mogliśmy zobaczyć Poezję zrodzoną z wierszy Haliny Poświatowskiej.
Wiersze wypowiadane w konkretnych sytuacjach scenicznych okazują się nabierać nowych znaczeń, stają
się niejako ,,prozą codzienności”. Poezją bez płci i wieku, ponadczasową.

W centralnym punkcie łóżko zwierzeń, nieodzowny element schorowanego świata
Poświatowskiej, okno na świat dźwięków oraz reflektor, oświetlający dokładnie wybrany punkt podczas
operacji scenicznej…
On/ Paweł Truszczyński próbuje odnaleźć się w świecie, w którym – jest świadom – sprawczej roli kobiet.
Wypowiada w strachu słowa poetki ,,Nie boję się ciebie/ jesteś żywa i ciepła/ łaszą się do ciebie moje
stopy/ najdelikatniej podtrzymujesz kiełków zielone języki…” Jego męskość okazuje się być
uwarunkowana tym, o jaką kobietę walczy w danym momencie, podczas gdy ta sama kobieta zmienia się
nieustannie. Ciągle musi być czujny, ciągle musi ją śledzić… jeśli chce choć trochę ,,wiedzieć”. Nasza
wątła postać kobiety okazuje się miewać barbarzyński język, bywać zwierzęciem, kotem, spłoszoną
myszą, i ,,łasicą węszącą zapach krwi”…
Jednak to właśnie serce panoszy się w niej na wzór władcy absolutnego, to ono decyduje jakby
,,poza nią” co się zaraz wydarzy. A wydarzyć może się przecież wszystko, ale niech będzie to ,,wszystko”
z uśmiechem, ciepłem, serdecznością, miłością! Oto codzienna walka ze zwątpieniem, bólem, często
rozpaczą. Żeby żyć mimo wszystko. ,,bądź przy mnie blisko/ bo tylko wtedy nie jest mi zimno/ chłód wieje
z przestrzeni/kiedy myślę/jaka ona duża/ a jaka ja/ to mi trzeba/ twoich dwóch ramion zamkniętych/
dwóch promieni wszechświata.

Do następnego, żywego zobaczenia!
Z pozdrowieniami,
pracownia teatralna LDK.

SZAFA: Nadia Serwach, Patrycja Żurawska, Dominika Trubiło, Alicja Oborska, Paweł Truszczyński i gościnnie Zuzia Wieczorek
Teatr Dorosły: Wanda Gostomska, Basia Michalak, Teresa Deniziak i Jasia Tausiewicz
Reżyseria: Alicja Andrzejewska
Scenografia: Ada Jędrych